Medyk w obliczu śmierci

Program wsparcia dla personelu medycznego

Codzienność personelu medycznego obfituje w wyzwania, które niejednokrotnie sięgają granic ludzkiej wytrzymałości emocjonalnej. Wśród licznych trudności związanych z przeciążeniem pracą, brakiem personelu czy biurokracją, jednym z najbardziej obciążających aspektów jest nieuchronność śmierci pacjentów. Każdy z medyków, niezależnie od stażu pracy czy specjalizacji, doświadcza sytuacji, w których staje w obliczu odchodzenia podopiecznych. Proces ten budzi nie tylko ból i bezradność, ale również rodzi pytania o granice profesjonalizmu, empatii oraz sposoby radzenia sobie z żałobą i stresem pourazowym.

Z myślą o Was powstał innowacyjny program „Medyk w obliczu śmierci”. Jego celem jest dostarczenie narzędzi, które pomogą radzić sobie z obciążeniem psychicznym wynikającym z towarzyszenia pacjentom w ostatnich chwilach ich życia. Projekt stanowi kompleksowy system szkoleń, grup wsparcia oraz dostępu do profesjonalnej pomocy psychologicznej, co czyni go niezbędnym elementem poprawy jakości pracy i dobrostanu personelu.

Założenia programu

Projekt obejmuje kilka kluczowych komponentów, które zostały dostosowane do realiów polskiego systemu ochrony zdrowia
  1. Szkolenia z zakresu komunikacji i wsparcia emocjonalnego – interaktywne warsztaty prowadzone przez specjalistów psychologii klinicznej i doświadczonych mentorów, które uczą skutecznych sposobów komunikacji z pacjentem w terminalnej fazie choroby oraz jego rodziną.
  2. Grupy wsparcia dla pielęgniarek i położnych – cykliczne spotkania, które pozwalają na dzielenie się doświadczeniami, wymianę wiedzy i emocjonalne odreagowanie trudnych sytuacji zawodowych.
  3. Dostęp do konsultacji psychologicznych – możliwość skorzystania z indywidualnych sesji z psychologiem specjalizującym się w pracy z personelem medycznym.
  4. System mentoringowy – wsparcie ze strony bardziej doświadczonych koleżanek i kolegów, którzy pomogą młodszym stażem medykom przystosować się do trudnych aspektów pracy.
  5. Materiały edukacyjne – baza wiedzy dostępna w dedykowanych medykom poradnikach.

Jak wdrożyć program w swojej placówce?

Wprowadzenie programu do codziennej pracy placówki medycznej nie wymaga dużych nakładów finansowych. Wiele elementów można realizować przy wsparciu istniejących struktur, takich jak zespoły pielęgniarskie/lekarskie i inne czy działy HR. Pierwszym krokiem jest zgłoszenie placówki do pilotażowego wdrożenia. Kolejnym etapem jest organizacja pierwszych warsztatów i spotkań wsparcia, które pozwolą personelowi oswoić się z ideą programu. Warto również zadbać o partnerstwo z organizacjami, które specjalizują się w opiece paliatywnej i psychologicznej, aby zapewnić jak najwyższą jakość wsparcia.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej
lub zgłosić swoją placówkę do programu,
napisz na adres:
hospicjum@pomorzedzieciom.pl

Dlaczego potrzebujemy takiego programu

Badania przeprowadzone wśród personelu pielęgniarskiego w różnych krajach jednoznacznie wskazują na wysoki poziom stresu zawodowego związanego z umieraniem pacjentów.
W Polsce, gdzie system ochrony zdrowia zmaga się z licznymi trudnościami, pielęgniarki i położne często pozostają same ze swoimi emocjami. Brak odpowiedniego wsparcia skutkuje wypaleniem zawodowym, depresją, a nawet rezygnacją z pracy w zawodzie.

Inspiracją dla stworzenia programu „Medyk w obliczu śmierci” były podobne inicjatywy realizowane m.in. w Skandynawii oraz w Stanach Zjednoczonych. W Danii na przykład szpitale wdrożyły system regularnych spotkań personelu medycznego z psychologami oraz superwizorami, co znacząco zmniejszyło liczbę przypadków depresji wśród pielęgniarek.

Z kolei w USA powstały specjalne programy mentoringowe, w ramach których starsi stażem pracownicy dzielą się swoimi strategiami radzenia sobie z trudnymi emocjami. Programy te przynoszą wymierne efekty – pracownicy zgłaszają większe poczucie bezpieczeństwa emocjonalnego oraz lepszą zdolność do radzenia sobie z traumatycznymi doświadczeniami.

Korzyści dla personelu i pacjentów

Program „Medyk w obliczu śmierci” przynosi korzyści nie tylko samemu personelowi medycznemu, ale również pacjentom i ich rodzinom. Dzięki lepszemu przygotowaniu personelu do radzenia sobie z trudnymi emocjami, pacjenci otrzymują bardziej świadome, empatyczne i spokojne wsparcie w najtrudniejszych momentach życia. Dla medyka oznacza to większe poczucie sensu wykonywanej pracy, mniejszy poziom stresu i lepsze zdrowie psychiczne, a co za tym idzie przekłada się na jakość pracy i atmosferę w całej placówce medycznej.